Ahmed İzzet Paşa [Furgaç], Paroles de Vaincu. Apres le désastre-Avant la Revanche. Librairie Chapelot, Paris, 1913. viii, 380 s, metin sonunda 10 katlanır renkli harita, 23 x 14.5 cm, sırtı ve köşeleri bez, kapakları karton cildinde. ÇEVİREN:Ahmed İzzet Paşa (1864-1937), Kuleli Askeri Lisesi, Harp Okulu ve Erkan-ı Harbiye'den muzun olarak 1887'de orduya katıldı. Almanya'da staj gördü. Arkasından İstanbul, Suriye, Filistin, Sofya, Lübnan ve Hicaz'da önemli görevlerde bulundu. Daha sonra Yemen isyanını bastırmak üzere Yemen'de kaldı. 1907'de ferikliğe terfi ettirildi. II. Meşrutiyet'in ilanından sonra Erkan-ı Harbiye-yi Umumiye reisliğine tayin edildi. Yemen'deki faydalı hizmetlerinden dolayı Erkan-ı Harbiye-yi Umumiye reisliği görevine ilaveten Ayan üyeliğine getirildi. Balkan Savaşı sonlarına doğru İstanbul'a döndü, Mahmut Şevket Paşa'nın öldürülmesinden sonra kurulan kabinede Harbiye Nazırlığını üstlendi. Kendisine Arnavut krallığı teklif edildiyse de kabul etmedi. I. Dünya Savaşı sırasında 2. Ordu kumandanlığını ve umum Kafkas Orduları Grup Komutanlığını yürüttü. Talat Paşa ile birlikte Brest Litovsk ve Bükreş konferanslarına askerî delege olarak katıldı. 13 Ekim 1918'de sadarete tayin edildi. Çok geçmeden Mondros Mütarekesi imzalandı (30 Ekim 1918). Ancak İzzet Paşa, kabinedeki İttihatçıların durumu ile ilgili olarak padişahla anlaşamadığı için 8 Kasım'da istifasını verdi. Toplam sadareti 25 gün sürdü. Ahmed İzzet Paşa, 19 Mayıs 1919'da Damad Ferit Paşa'nın ikinci kabinesinde Vükela Meclisi'ne memur edilerek sandalyesiz nazır oldu. Ancak, M. Kemal Paşa ve arkadaşlarının tutuklanma kararına muhalefet ederek istifa etti. 22 Ekim 1920'de Tevfik Paşa kabinesinde dahiliye nazırı oldu. Millî Mücadele sırasında İstanbul ve Ankara'nın uzlaşmasına çalıştı. 22 Mart 1922'de yapılan Paris Konferansı'nda Ankara hükümetinin görüşleri doğrultusunda millî hareketi savundu. Anadolu'ya yapılan silah ve subay sevkiyatına izin verdi. I. Dünya Savaşı’nda esir düşen askerlerin vatana geri getirilmesini sağladı. Son Osmanlı hükümetinin 4 Kasım 1922'de istifa etmesinden sonra 25 Ekim 1923'de emekliye sevk edildi. Cumhuriyet döneminde kendisine herhangi bir resmî görev verilmedi. Emeklilik hayatı geçim sıkıntısı içinde geçti. Askerlik, fen bilimleri, felsefe, edebiyat, tarih gibi pek çok sahada derin bilgiye sahip olan Ahmed İzzet Paşa Almanca, Arapça ve Farsça'yı çok iyi bilirdi. ‘Harb-i Umûmi'nin Vuku' ve ziya'ında Mes'uler ve Mesuliyetler' adanı taşıyan hatıratı Cumhuriyet döneminde Feryadım adıyla yayınlandı.